Ktima Mani

Op een warme zomeravond wandel ik onder een heldere Griekse sterrenhemel door het dorpje Areopoli, gelegen op Mani, het schiereiland van mythes en verhalen. In de smalle straatjes hoor ik mensen fluisteren over een adresje zo mooi als een kasteel, niet ver buiten het dorp. Een plek met natuurstenen torentjes, hoge poorten, een weelderig zwembad en een tuin vol bloemen. De houtskooloven zou er altijd aanstaan, waardoor de kruidige geur van Grieks eten je welkom heet.Wanneer ik na een wandeling door het groen voor het eerst de torentjes zie, weet ik het meteen: Ktima Mani is precies zo mooi als de verhalen doen geloven. De lichtblauw geverfde balkonnetjes steken mooi af tegen de lichte stenen. Ik stel me voor dat op het balkonnetje een vrouw van een Griekse matroos staat, uitkijkend over de zee, wachtend tot haar geliefde terugkeert. Eigenaresse Panagiota wenkt me de kamer in. Van binnen is Ktima Mani al net zo mooi; een authentieke inrichting is gecombineerd met romantische details. En er is hier zoveel te doen tijdens een vakantie op Peloponnesos! Zal ik bladeren door de boeken in de bibliotheek en er één uitkiezen voor aan het zwembad? Of sluit ik aan bij de wandeling die vanmiddag wordt georganiseerd. Een ding weet ik zeker: vanavond proef ik één van de gerechten van Panagiota's oma, die ze zal bereiden in de houtoven. Ktima Mani is een prachtig, Grieks liefdesverhaal.